23. oktobar 2014.

Neposredno po završetku Prvog svetskog rata, osnivanjem posebnog državnog organa, Ministarstva narodnog zdravlja (1919) i njenog stručnog savetodavnog organa - Stalne epidemijske komisije kojom je predsedavao dr Milan Jovanović Batut (1847-1940), započinju pripreme za formiranje prvih preventivnih ustanova. Od presudnog značaja za razvoj celokupne preventivne delatnosti u tadašnjoj državi imalo je formiranje Centralnog higijenskog zavoda u Beogradu (CHZ).

Predlog za osnivanje „velikog Bakteriološko-higijenskog zavoda u Beogradu” dao je predstavnik Ministarstva vojske u Stalnoj epidemijskoj komisiji, sanitetski pukovnik dr Lazar Genčić (1868-1942). O osnivanju ovakve ustanove veoma aktivno je raspravljalo i Higijensko odeljenje Ministarstva narodnog zdravlja, čiji je načelnik bio dr Andrija Štampar (1888-1958). Na osnovu Zakona o ustrojstvu Ministarstva narodnog zdravlja i Zakona o osnivanju posebnih sanitetskih ustanova za ispitivanje i suzbijanje zaraznih bolesti od 25. novembra 1921. donešen je Pravilnik o osnivanju i organizaciji Centralnog higijenskog zavoda od 15. oktobra 1924, X Br. 46447 u kojem se kaže: „Zavod je središte celokupne higijenske službe u državi i sve higijenske ustanove u državi podređene su njemu”. Stupio je na snagu 25. oktobra 1924. godine obnarodovanjem u „Službenim novinama” (str. 6) i predstavlja prvi formalno utvrđeni zakonski akt o Centralnom higijenskom zavodu. Od osnivanja pa sve do 1937. godine (kada odlazi na dužnost načelnika sanitetskog odeljenja Ministarstva narodnog zdravlja) Centralnim higijenskim zavodom rukovodio kao prvoizabrani upravnik dr Stevan Ivanić (1884-1948), nekadašnji šef Stalne bakteriološke stanice.

Zgrada Centralnog higijenskog zavoda sazidana je u bolničkom krugu po uzoru na slične ustanove u Evropi, najvećim delom sredstvima iz budžeta, a u visini od devet miliona dinara. Rokfelerova fondacija iz Amerike, koja je pomagala podizanje sličnih brojnih preventivnih ustanova u celom svetu i njihovo opremanje, obezbeđivala sredstava za specijalizaciju stručnjaka u oblasti preventivne medicine i razne humanitarne akcije za vreme Prvog svetskog rata, poklonila je sredstva Centralnom higijenskom za opremanje laboratorija.

Po ugledu na ovakve ustanove u svetu već 1926. nastao je prvi knjižni fond buduće uzorne biblioteke, spajanjem već stvorenih priručnih biblioteka ustanova koje su u samom početku ušle u sastav Zavoda: Bakteriološke laboratorije, Laboratorije za tropske bolesti i Instituta za socijalnu medicinu.

Godine 1969. godine u čast obeležavanja 50 godina organizovane preventivne službe kod nas formiranjem Stalne epidemijske komisije (1919), otkrivena je bista dr Milana Jovanovića Batuta u holu ustanove. Nekadašnji Centralni higijenski zavod za devedeset godina od osnivanja doživeo je više transformacija menjajući naziv. Od 1979. godine a na predlog posebne Komisije istaknutih lekara sa ponosom nosi ime dr Milana Jovanovića Batuta. Poznato je da nije bilo značajnijeg posla u državi vezanog za zdravlje naroda, a da u njemu dr Milan Jovanović Batut nije učestvovao. Ovaj zdravstveni prosvetitelj bio je profesor sudske medicine i higijene na nekadašnjoj Velikoj školi u Beogradu i prvi dekan Medicinskog fakulteta u Beogradu (1920), najzaslužniji za njegovo osnivanje. Istovremeno je lično mnogo doprineo u pogledu zdravstvenog zakonodavstva i radu Ministarstva zdravlja tadašnje države.

Godina 2014. je značajna - devedeseta godišnjica od osnivanja nekadašnjeg Centralnog higijenskog zavoda a današnjeg Instituta za javno zdravlje Srbije „Dr Milan Jovanović Batut”, nacionalne ustanove u oblasti preventivne medicine. U godini jubileja ustanove koja nosi ime jednog od najzaslužnijih naših lekara uopšte podsetimo se da je o njegovom devedesetom rođendanu 1937. objavljen u Pragu rad njemu u čast, a pod naslovom „Patrijarh zdravstvene kulture”. Bilo je to još jedno u nizu brojnih najviših priznanja i odlikivanja pored četiri počasna doktorata koje je dr Milan Jovanović Batut svojim radom u borbi za narodno zdravlje zasluženo a za života primio. Nama preostaje da radeći na polju preventivne medicine u ustanovi njegovog imena kao nekada on „vraćamo dug svome narodu”.